Vandaag kreeg ik een herinnering van Facebook. Het is vandaag precies 5 jaar geleden dat ik naar Argentinië vertrok, klaar voor mijn reis van 6 maanden door Zuid-Amerika. Helemaal in mijn eentje. Op het begin vond ik het alleen reizen wel spannend, maar ik wil het iedereen aanraden. Je krijgt er zoveel voor terug! Twijfel je nog een beetje of alleen/solo reizen iets voor jou is? Hopelijk nemen mijn ervaringen een deel van de spanning weg. Hier zijn 5 lessen die ik heb geleerd van alleen/solo reizen door Zuid-Amerika.
1 – Een goede voorbereiding is het halve werk
Het klinkt misschien cliché, maar als je alleen gaat reizen is een goede voorbereiding essentieel. Is het de eerste keer dat je solo gaat reizen? Ga dan niet op de bonnefooi, maar bereid je reis goed voor. Ik had al eerder voor 2 maanden met een vriendin gereisd, dus ik wist al wel een beetje hoe het met hostels, bussen, medereizigers werkte.
Toch is elk land anders, dus verdiep je van te voren goed in het land. Is het veilig om in je eentje te reizen? Hoe kom ik van A naar B? Stippel een globale route uit, met plaatsen die je sowieso wilt bezoeken. Maar plan het niet te veel in detail, want je zult zien dat je ter plekke je reis vaak toch nog een beetje wijzigt. Op aanraden van iemand ga je misschien toch wel naar die plek, die je eerst niet op je planning had staan. Of je besluit tijdens je reis samen met iemand te gaan reizen, zodat je route toch een beetje anders wordt.
Deze voorbereiding zorgt ook voor veel voorpret. Want zeg nou zelf: er is toch niets leuker om die Lonely Planet van te voren al door te spitten?
2 – Zorg voor een basis op het begin
Als je voor de eerste keer solo gaat reizen, is het goed om te zorgen voor een goede basis op het begin. Zo had ik, om iets van de spanning weg te nemen, ervoor gezorgd dat het begin van mijn reis stabiel en gepland was. Ik had voor de eerste 4 weken in Buenos Aires een cursus Spaans geboekt. Hierbij zat al een accommodatie en transfer vanaf het vliegveld inbegrepen, dus ik hoefde hier verder niet zoveel aan te regelen. Door te beginnen aan een vaste basis, kon ik rustig wennen aan de Zuid-Amerikaanse cultuur en gebruiken, ervaring opdoen met het alleen zijn, mensen leren kennen, mijn reis verder uitstippelen en natuurlijk Spaans leren. Het grote voordeel hiervan was dat ik altijd wel een groepje mensen om mij heen had om dingen mee te doen, en die mij iets konden bijleren over de stad en de cultuur. Daarnaast kon je ook op jezelf de stad ontdekken. Het was net zoals op kamers gaan in een nieuwe stad eigenlijk.
Lees ook: Waarom je een taalcursus in het buitenland moet doen
3 – Je leert veel mensen kennen
Op het begin was ik bang dat ik veel alleen zou zijn, en dat het erg lastig zou worden om mensen te leren kennen. Ik had al eerder met een vriendin gereisd, maar ik dacht dat het makkelijker zou zijn om contacten te leggen als je met zijn tweeën bent. Het tegendeel is waar.
Als je in je eentje reist, leg je veel meer contacten met andere mensen dan wanneer je met zijn tweeën of meer reist. Je hoeft het ook niet echt te forceren, het gaat vanzelf. Waar iedereen in het dagelijks leven in Nederland redelijk binnen zijn eigen clubje blijft en niet meteen open staat om nieuwe mensen te leren kennen, zijn reizigers juist heel open-minded. Veel anderen reizen ook alleen, dus in je kamer in het hostel of aan het ontbijt heb je altijd wel aanspraak van iemand die ook graag dingen samen wilt ondernemen. Dus niet alleen voor het budget is het handig om voor hostels te kiezen, het is ook de plek waar je medereizigers tegenkomt.
Wat ik ook regelmatig deed, is meedoen aan Free Walking Tours. Hier kun je ook goed nieuwe mensen mee leren kennen.
Daarnaast ga je merken dat je sommige andere reizigers regelmatig weer tegenkomt. Uiteindelijk maakt toch iedereen een rondje. Zo sliep ik in Chili ineens op de kamer met 2 meiden die in Buenos Aires bij mij in de klas hadden gezeten, heb ik dezelfde Ierse jongen in Bolivia, Chili en Peru gezien en kwam ik op een strand op de Galapagos eilanden ineens een meisje tegen waarmee ik 5 weken gereisd had.
4 – Eenzaamheid is niet erg
Veel mensen vinden het eng om alleen/solo te reizen, omdat ze bang zijn dat het eenzaam is. Dit is natuurlijk heel begrijpelijk. Ondanks dat je veel mensen leert kennen, zijn er altijd wel plekken waar minder reizigers zijn en je iets meer op jezelf aangewezen bent. Of dat je een stad in je eentje aan het ontdekken bent, omdat iedereen andere plannen heeft. Maar dat hoeft helemaal niet erg te zijn. Soms is het juist ook wel lekker! Je deelt namelijk alles: je slaapt met 4 man of meer op een kamer en je deelt de keuken en alle andere ruimtes van je hostel. Je hebt nergens zoals thuis een plekje dat van jou is, en dat maandenlang. Dus een middagje met jezelf is dan zeker niet verkeerd. En de eerste keer alleen uit eten voelt heel raar, maar eigenlijk is het ook gewoon heel normaal. Alleen iets minder gezellig.
In die 6 maanden alleen reizen door Zuid-Amerika heb ik me soms ook wel eenzaam gevoeld hoor. Zo zat ik met kerst in een verlaten hostel in Uruguay, gelukkig kon ik op 1e kerstdag nog met een Argentijnse jongen op pad. En in Brazilië kwam ik ten zuiden van São Paulo op sommige plekken ook veel minder (aanspreekbare) medereizigers tegen. Ik ben bijvoorbeeld naar Ilha Do Mel geweest, een heel mooi eilandje aan de Braziliaanse kust. Maar naast een paar verdwaalde Argentijnse vriendinnengroepen, waren daar niet veel mensen waarmee je kon optrekken. Hier heb ik dan ook maar een paar dromerige, mediterende dagen gehad. Dat mooie uitzicht met het hostel direct aan het strand was hier dan wel weer de ideale locatie voor.
5 – Happy met jezelf
Wat is mijn conclusie na 6 maanden alleen reizen door Zuid-Amerika? Die is heel simpel: ik ben nog steeds heel blij dat ik deze reis gemaakt heb. Het maakt je heel zelfstandig, want je moet alles zelf doen en alles zelf ontdekken. Solo reizen leert je ook dat je alles kunt, zolang je het maar probeert. Het maakte me ook heel happy met mezelf, ik was oprecht trots dat ik dit durfde. Want ga maar eens na: hoeveel mensen in je omgeving zie je dit nou echt doen? En zou die persoon die altijd de grootste verhalen heeft, dit ook durven?
Naast zelfstandigheid brengt het (alleen) reizen een enorm gevoel van vrijheid met zich mee. Je kunt doen wat je wilt, waar je wilt en wanneer je wilt. Je hoeft met bijna niemand rekening te houden, behalve met jezelf. Er zijn simpelweg geen verwachtingen meer. Dit klinkt egoïstisch, maar het geeft zo’n fijn gevoel! Zeker in een maatschappij waarin wij nu leven, en je aan allerlei verwachtingen moet voldoen.
Tijdens mijn reis had ik me ook voorgenomen om deze vrijheid ook zoveel mogelijk in Nederland aan te houden. Ik hoefde geen vriend want ik was blij met mezelf. Ik wilde me niet teveel binden aan een bepaalde baan of een bepaalde woonplek, want er was zoveel te zien en te doen in de wereld. ‘Je werkt om te leven, en niet om te werken’, had ik mij voorgenomen. Ik was al plannen aan het maken om snel weer te gaan reizen, of lekker in een ver buitenland te gaan werken. Nu, 5 jaar later, is dat toch niet allemaal gelukt.
Wil je meer weten over mijn ervaringen met alleen reizen? Deze blogs wil je waarschijnlijk ook lezen:
- Waarom je een taalcursus in het buitenland moet doen
- Vrijwilligerswerk in het buitenland: dit moet je weten
Voor Paper Travels mocht ik een gastblog schrijven over mijn ervaringen met alleen reizen door Zuid-Amerika. Ben je nieuwsgierig geworden naar deze blog? Je kunt hem hier lezen!
Wil jij op de hoogte blijven? Abonneer je dan op de nieuwsbrief.
